Progresywne przeciążanie jest to adaptacja ciała do stresu, któremu jest poddawane podczas treningu. Stresem w tym wypadku nazywamy trening, w którym nasze ciało wychodzi ze strefy komfortu codziennych czynności i wykonuje ćwiczenia cięższe od niego. Aby przeciążenie było progresywne musimy podnosić objętość treningową (skale trudności) poprzez:

• wzrost objętości
• wzrost intensywności
• wzrost częstotliwości
• skrócenie przerw
• zmianę tempa
• progresję ćwiczeń
• zwiększenie zakresów ruchu

Pamiętajmy, że zwiększenie któregoś z parametru niekoniecznie musi podnieść poziom stresu dla organizmu. Ponieważ nasze ciało automatycznie będzie dążyło do ułatwienia sobie pracy poprzez zmniejszenie jakości ruchu lub ilości powtórzeń. Na przykład przy budowaniu masy mięśniowej zwiększając ciężar nie musimy dostarczać większej ilości stresu, jeżeli będziemy robili mniej powtórzeń, a wynika to z tego, że mimo wszystko objętość treningowa będzie mniejsza. Jeżeli nie jesteśmy w stanie zwiększać ciężaru to nie znaczy, że nie robimy postępów. Możliwe, że nie dajemy sobie wystarczająco dużo czasu aby zauważyć zachodzące zmiany. Osoba początkująca powinna zaobserwować efekty stosunkowo szybko, ale jest to spowodowane niskim poziomem wytrenowania. Wiele osób spodziewa się, że poziom postępu jaki wykonuje nasze ciało będzie stały, niestety czym dłuższy staż treningowy i poziom naszego wytrenowania, tym dłuższy czas i większy wysiłek będziemy musieli włożyć aby odnotować progres.

Wnioski:
Podniesienie jednego z parametru treningu nie jest jednoznaczne z dostarczeniem odpowiedniej ilości stresu do organizmu aby zaszła adaptacja. Zbyt częsta manipulacja parametrami treningowymi utrudnia monitorowanie postępów.